آنچه باید در مورد بیماری تب دانگ بدانیم
335934.mp3
آنچه باید در مورد بیماری تب دانگ بدانیم
به گزارش روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهریار؛ جلسه آموزشی با موضوع با عنوان « آنچه باید در مورد بیماری تب دانگ بدانیم» در درمانگاه شبانه روزی شهید درخشانی شهریار برگزار شد.
قاسم بیات؛ کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری های واگیر و مسئول برنامه مبارزه با بیماری تب دانگ شبکه بهداشت و درمان شهرستان شهریار؛ مطالب آموزشی درخصوص بیماری تب دانگی؛ عامل انتشار این بیماری، علائم تب دانگی و راهکارهای لازم در برخورد با موارد مشکوک؛ را تشریح کرد.
تمرین دورمیزی با سناریو از قبل پیش بینی شده یکی از بخش های این آموزش بود که از سوی کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری های واگیر برنامه ریزی و انجام شد.
تمرین این سناریو با هدف افزایش اثربخشی مطالب آموزشی و بازبینی ساختار اجرایی این مرکز و همچنین ارتقاء آمادگی مقابله و مواجهه مناسب با هرگونه همه گیری؛ برای پرسنل این درمانگاه انجام شد که با مشارکت و حضور پرسنل شاغل در مرکز و پرسش و پاسخ و بحث و تبادل نظر همراه بود.
شناسایی نقاط قوت و نقاط قابل بهبود و نیازمند مداخله؛ از جمله محورهای اصلی این تمرین دورمیزی بود.
تمرین دورمیزی این سناریو بر اساس ساختار استاندارد مدیریت تمرین از سطح ملی تا سطح محلی برنامه ریزی و اجرا شد. تمرین دورمیزی به عنوان بخش مهمی از برنامه آمادگی نظام سلامت در حوادث و بلایا؛ بوده که با حضور و نقش آفرینی اعضای موثر در مدیریت بحران مورد نظر در سناریو؛ منجر به ارتقای کمّی و کیفی توانمندیها و بهره مندی از ظرفیت های موجود می شود.
کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری تب دانگ شبکه بهداشت و درمان شهریار در تشریح این بیماری عنوان کرد: بیماری تب دانگ با نام‌هایی مانند «تب دنگی» و «تب استخوان شکن» هم شناخته می‌شود، عامل انتشار این بیماری پشه آئدس است. این بیماری معمولا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان بروز می کند. بیماری دنگی خفیف، باعث تب و علائم شبیه آنفولانزا می‌شود. ولی در موارد شدیدتر می‌تواند خطرناک‌تر باشد و حتی زندگی فرد را تهدید کند.
چهار نوع ویروس که از طرف گونه‌ای از پشه‌ها معروف به آئدس منتشر می شوند؛ عامل این بیماری هستند. ویروس این بیماری از پشه آلوده به انسان منتقل می‌شود. یک پشه، فردی را که به ویروس دنگی آلوده است، مورد گزش قرارداده و با تغذیه از خون فرد آلوده خودش آلوده به ویروس می شود و با گزش افراد سالم، آنها را آلوده می کند.
این بیماری بیشتر در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری شایع است و برخلاف مالاریا ممکن است در مناطق شهری و روستایی بروز نماید ولی شیوع آن در مناطق روستایی بیشتر است.
ممکن است انسان بیش از یک بار به این بیماری مبتلا شود که معمولا بار دوم خطرناک‌تر است، زیرا ممکن است با علائم شدیدتری همراه باشد و افراد با سیستم ایمنی ضعیف و افرادی که برای بار دوم مبتلا می‌شوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به تب خونریزی دهنده دانگ هستند و زنانی که در دوران بارداری به آن مبتلا می‌شوند علاوه بر امکان انتقال ویروس به نوزاد در هنگام زایمان در معرض خطر زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد یا برخی مشکلات جنینی دیگر قرار دارند.
علائم و نشانه های تب دانگ به برخی بیماری‌های دیگر مانند تب حصبه و مالاریا شبیه است که ممکن است تشخیص دقیق را به تاخیر بیندازد.
علائم تب دانگ خفیف معمولا چهار تا 6 روز پس از عفونت شروع می‌شوند و تا 10 روز ادامه دارند، تب ناگهانی و شدید؛ سر دردهای شدید؛ درد پشت چشم؛ درد شدید مفصل و عضله؛ خستگی؛ حالت تهوع؛ استفراغ؛ بثورات پوستی (دو تا پنج روز پس از شروع تب ظاهر می‌شود)؛ خونریزی خفیف (خونریزی بینی، خونریزی لثه یا کبودی آسان) علائم معمولا پس از یک هفته از بین می‌روند و بیماری خفیف به ندرت عوارض جدی یا کشنده‌ای در پی دارد.
در تب دانگ شدید ابتدا، علائم ممکن است خفیف باشند، اما به تدریج طی چند روز بدتر می‌شوند. همچنین شاید نشانه‌هایی از خونریزی داخلی هم به وجود آیند. فرد مبتلا به تب خونریزی دهنده دانگ ممکن است مواردی مانند خونریزی از دهان، لثه یا بینی؛ پوست نرم؛ آسیب به سیستم لنفاوی و رگ‌های خونی؛ خونریزی داخلی، که می‌تواند منجر به استفراغ و مدفوع خونی شود؛ پلاکت خون کم؛ حساسیت معده؛ لکه‌های خونی کوچک در زیر پوست؛ نبض ضعیف؛ بروز کند.
در معاینات اولیه این بیماری، پزشک علائم و سابقه پزشکی و مسافرت شخص را ارزیابی می‌کند و ممکن است آزمایش خون را تجویز کند تا ویروس یا آنتی‌بادی‌های آن بررسی شوند. هیچ داروی خاصی برای درمان تب دانگ وجود ندارد. و فقط از داروهای مسکن مثل استامینوفن استفاده می شود ولی از داروهای آسپرین که می تواند موجب افزایش خونریزی شود استفاده نمی شود.
استراحت، استفاده از مایعات و درصورتی که امکان نوشیدن برای بیمار وجود ندارد به منظور پیشگیری از کم آبی بدن؛ تزریق مایعات داخل وریدی برای بیمار انجام می شود و در صورتیکه در 24 ساعت اول پس از پایین آمدن تب؛ بیمار بهبودی حاصل نشود؛ مراجعه سریع برای بررسی عوارض ثانویه توصیه می شود.
جلوگیری از گزش پشه‌های آلوده یکی از بهترین راه پیشگیری از بیماری دانگ، است. تهویه مطبوع؛ استفاده از مواد دافع پشه؛ استفاده از پیراهن‌های آستین بلند و شلوارهای بلند که در جوراب‌ها فرو رفته‌اند اطمینان از ایمنی پنجره و درب یا استفادها از پشه بند و بسیاری از مواردی که بسته به محیطی که در آن قرار دارید برای پیشگیری از گزش پشه توصیه می شود و همچنین از بین بردن مکان‌هایی که پشه‌ها در آن تولید مثل می‌کنند از جمله لاستیک‌های قدیمی، قوطی یا گلدان‌هایی که باران را جمع می‌کنند، آب حمام پرندگان و ظروف آب حیوانات خانگی، دارای اهمیت بسیار بالایی است.
:
